- αμφικτεΐς
- (amphicteis). Γένος δακτυλιοσκωλήκων της οικογένειας των αμφαρετιδών. Ζουν κοντά στις ακτές των θαλασσών του Βόρειου Ατλαντικού (Νορβηγία, Σουηδία, Σπίτσμπεργκ) και σε βάθος 7 έως 35 μ. To μήκος του σώματός τους φτάνει τα 30 έως 50 χιλιοστά και διαχωρίζεται σε 20-40 αρθρώσεις. Έχουν τέσσερα ζεύγη θυσανωτών βραγχίων και στο κεφάλι έχουν κεραίες. Κυριότερα είδη είναι η α. η γκουνέρειος και η α. η σαντιβάλειος, που ζουν παραχωμένες στον βυθό της θάλασσας μέσα σε μεμβρανώδεις σωλήνες.
Dictionary of Greek. 2013.